Լևան Խոտիվարի
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1902 հունվարի 4 |
| Ծննդավայր | .svg){kind=small} Վրացական ԽՍՀ, Քութայիս |
| Մահացել է | դեկտեմբերի 13, 1980 (տարիքը 78) |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | Վրացի |
| Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր |
| IMDb | ID 0451869 |
Լևան Խոտիվալի (վրաց.՝ ლევან ხოტივარი, հունվարի 4, 1902, Քութայիս, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - դեկտեմբերի 13, 1980), վրացի կինոռեժիսոր։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լևան Խոտիվալին ծնվել է 1902 թվականի հունվարի 4-ին Վրաստանի Քութայիս քաղաքում։
1922-1925 թվականներին սովորել է Թբիլիսիի համալսարանի սոցիալ-տնտեսագիտական ու գյուղատնտեսական ֆակուլտետներում։ 1924 թվականին ավարտել է Վրաստանի Ժողլուսկոմին կից կինոդերասանի դպրոց-ստուդիան[1]։
1940-1945 թվականներին դերասանական վարպետություն է դասավանդել Վրաստանի Ժողլուսկոմին կից դպրոց-ստուդիայում[1]։ Նկարահանվել է «Երիտասարդությունը հաղթում է» (1928), «Մզագոն և Գելան» (1930), «Ոսկեգույն հովիտ» (1937), «Հայրենիք» (1939), «Ընկերություն» (1940), «Սաբուխի» (1941) և այլ ֆիլմերում։ Եղել է «Բարձունք նվաճողները» (1941) ֆիլմի երկրորդ ռեժիսորը[1]։
Մահացել է 1980 թվականի դեկտեմբերի 13-ին, Վրաստանում։
Ֆիլմագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ռեժիսոր
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- 1954 — Ճպուռ
- 1958 — Ես կասեմ ճշմարտությունը
- 1959 — Դեպք ամբարտակում
- 1961 — Փեսան առանց դիպլոմի
- 1968 — Թարիել Գալու
- 1973 — Ուրախ սիրավեպ
- 1975 — Չիրիկը և Չիկոտելան[2]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Լևան Խոտիվարին Кино-Театр.ру կայքում
- ↑ «Geocinema.ge». Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ դեկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2015 թ․ հոկտեմբերի 24-ին.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Լևան Խոտիվարի (անգլ.) Internet Movie Database կայքում
|
